فیبروماتوز توده‌ای دردناک در کف پا + 7 روش درمانی مفید

کف پای ما از بخش‌های مختلفی شامل استخوان‌ها، رباط‌ها و مفاصل متعدد تشکیل شده است. این بخش‌ها محکم در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و یک رابطه مشخصی با هم دارند. وقتی پاها به طور مکرر تحت فشار قرار می‌گیرند و یا اضافه وزن به پاها فشار وارد می‌کند، این رابطه تحت تاثیر قرار می‌گیرد و باعث بروز درد و ناراحتی در کف پا می‌شود.

 یکی از بخش‌های بسیار مهم و آسیب‌پذیر کف پا فاشیا‌پلانتار است. فاشیا‌پلانتار رشته ضخیمی از بافت نرم است که از پاشنه پا تا زیر پنجه پا کشیده شده و قوس کف پا را ایجاد می‌کند و در ایجاد ثبات در پاهای ما بسیار موثر است. در صورتی که به هر علّت، به این بافت نرم به طور مکرر فشار وارد شود، آسیب می‌بیند و ممکن است به شکل‌های مختلفی واکنش نشان دهد. یکی از این واکنش‌ها ایجاد توده‌ای در کف پا است که فیبروماتوز نامیده می‌شود.

فیبروماتوز کف پا، توده یا زائده کوچک گره مانندی است از بافت فیبروز که در قسمت میانی قوس کف پا و بر روی فاشیا پلانتار ایجاد می‌شود.

این توده‌های غیر سرطانی به دلایل مختلفی ممکن است ایجاد شوند اما فشاری که در هنگام راه رفتن روی کف پا وارد می‌شود می‌تواند در بروز آن موثر باشد و حتی در صورت خوش خیم بودن نیز در اغلب مواقع سبب درد و ناراحتی در ناحیه کف پا می‌شوند.

احتمال ابتلا به این بیماری در مردان بیشتر از زنان و در افراد میانسال بیشتر از گروه‌های سنی دیگر است. ابتلا به این فیبروم کف پایی در میان اهالی اروپای شمالی بسیار رایج است ولی مردم آسیا به ندرت به آن دچار می شوند.

مطابق با برخی پژوهش‌های صورت گرفته، عوامل زیر ممکن است در بروز یا تشدید کیست‌های کف پا دخیل باشند:

1. ژنتیک
2. ضربات و صدمات به کف پا مثل آسیب دیدن تاندون
3. استفاده از برخی داروها مثل دیلانتین
4.  پوشیدن کفش‌های تنگ و پاشنه بلند
5. پابرهنه راه رفتن روی سطوح سخت
6. ایستادن به مدت طولانی

این توده به آهستگی در قوس کف پا رشد می‌کند و ممکن است اندازه آن تا 2.5 سانتی‌متر برسد. در ابتدا این توده می‌تواند با درد اندکی همراه است یا حتی بدون درد باشد؛ اما با گذشت زمان به تدریج بزرگتر شده و فیبروم‌های دیگری اطراف آن ایجاد می‌گردد که دردناک هستند و راه رفتن را برای بیمار سخت می‌کنند. وارد شدن فشار بر توده، ایستادن برای مدت طولانی یا راه رفتن زیاد می‌تواند علائم آن را تشدید کند.

فیبروم کف پایی حتی با وجود خوش‌خیم بودن نیز می‌تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد. اگر اندازه فیبروم کف پایی بسیار بزرگ یا تعداد آنها زیاد باشند، می‌تواند بر حالت کف پا تاثیر بگذارد و ایستادن یا راه رفتن را مشکل نماید. گاهی وجود درد باعث می‌شود فرد حالت قرار گرفتن پایش را روی زمین تغییر دهد و وزن بدنش را روی پنجه یا کناره‌های پا بیندازد. این کار باعث تغییر راستای پا و آسیب‌دیدن قسمت‌های دیگر پا و بروز مشکلات متعدد در پا می‌شود.

1. راهکارهای اولیه برای تسکین درد
   برای تسکین دردهای عضلانی، التهاب و تورم راهکارهای مشترکی وجود دارد از جمله:

الف- کمپرس یخ: استفاده از کیسه یخ روی پا ، درد و ورم را کاهش می‌دهد. برای استفاده از این روش چند تکه یخ را درون کیسه نازکی ریخته و آن را به مدت15 دقیقه روی قوس کف پا قرار دهید. این کار را چندین بار در طول انجام دهید تا درد شما کاهش یابد. اما توجه داشته باشید که هیچگاه یخ را مستقیما روی ناحیه آسیب‌دیده قرار ندهید زیرا باعث آسیب به پوست می‌شود.

ب-بالا نگه داشتن پا: قرار دادن پا بالاتر از سطح قلب می‌تواند به التهاب و تورم را کاهش دهد. همیشه در هنگام استراحت پاها را روی بالشت یا سطحی بلند قرار دهید.

ج-داروهای مسکن: مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن سدیم یکی از روش‌های کاهش درد پا در افراد مبتلا به فیبروم کف پایی است.
نکته مهم این است که استفاده از این داروها باید موقتی باشد زیرا در دراز مدت می‌توانند عوارض جانبی خطرناکی به دنبال داشته باشد. لذا در مصرف آنها دقت نمایید.

2. پوشیدن کفش‌های طبی: کفش‌های طبی به دلیل ساختار و طراحی استاندارد به خوبی می‌توانند از کف پا محافظت کنند و از بروز آسیب بیشتر و تشدید عوارض بیماری جلوگیری کنند.

با یک کلیک کفش طبی خود را همین امروز سفارش دهید.

3. استفاده از ژل موضعی: ژل موضعی از رشد بافت فیبروز جلوگیری می‌کند. برخی از این ژل‌ها می‌توانند درد را طی چند ماه مصرف تسکین دهند. 
4. تزریق کورتیکواستروئید: تزریق استروئید به داخل توده می‌تواند درد و التهاب را کاهش دهد به همین دلیل ایستادن و راه رفتن برای فرد امکان‌پذیر خواهد شد. البته تزریق کورتیکواستروئید معمولا راه حلی موقتی است، چون نمی‌تواند از رشد فیبروم جلوگیری کند.
5. ورزش درمانی: ورزش‌های کششی و قدرتی با افزایش گردش خون در پا و تحریک سلول‌های جدید می‌توانند به درمان فیبروم کمک کنند. فیزیوتراپیست‌ها معمولا برای رسیدن به این هدف و همچنین کاهش درد و التهاب از روش‌های متفاوتی استفاده  می‌کنند و برنامه ورزشی خاصی ارائه می‌نماید.
6. استفاده از کفی‌های طبی: کفی‌های ارتوتیک با توزیع وزن بدن در سراسر کف پا فشار وارد بر قوس کف پا و فیبروم را کاهش می‌دهند و باعث بهبود بیماری و جلوگیری از بروز مجدد آن می‌شوند.

با یک کلیک کفی طبی خود را همین امروز سفارش دهید.

7. جراحی: در مواردی که فیبروم بزرگ شده و فرد درد و ناراحتی زیادی داشته باشد به جراحی نیاز است. اما جراحی فیبروم خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر پا از جمله کف پای صاف یا انگشت چکشی را افزایش می‌دهد. معمولا جراحی زمانی انجام میشود که دیگر روش های درمانی موفقیت آمیز نباشند. بهبودی پس از جراحی تا 8 هفته زمان می برد. در افرادی که چندین فیبروم در کف پا دارند احتمال عود مجدد پس از جراحی وجود دارد.

سخن پایانی

فیبروم کف پا توده‌ای از بافت فیبروم است که اغلب به دلیل پوشیدن کفش‌های تنگ و پاشنه‌بلند یا راه رفتن و ایستادن با کفش‌های نامناسب در طولانی مدت ایجاد می‌شود. هرچند عوامل دیگری مانند ژنتیک و بیماری‌های زمینه‌ای در بروز آن تاثیر دارند. برای درمان این عارضه بهتر است بعد از اقدامات اولیه برای کاهش درد کفش‌های خود را عوض کنید، تمرینات کششی انجام دهید و از داروهای تجویزی استفاده نمایید.

منبع:

my.clevelandclinic/fibromatosis symptoms and treatment